Upiornie na stacji kosmicznej
Kultury na całym świecie obchodzą Halloween 31 października. W wielu miejscach, oprócz noszenia kostiumów i jedzenia słodyczy, dzień ten kojarzy się z upiornymi dekoracjami wykorzystującymi sztuczną krew, szkielety, muchy i pająki, niektóre z nich świecą w ciemności.
Członkowie załogi na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej są znani z tego, że pozwalają sobie na odrobinę przebierania się i spożywania słodyczy, aby uczcić ten dzień, a badania, które prowadzą przez cały rok, czasami obejmują te kultowe motywy Halloween. Obecne badanie, Megakaryocytes Flying-One lub MeF1, bada, w jaki sposób składniki prawdziwej krwi znane jako megakariocyty i płytki krwi rozwijają się i funkcjonują podczas lotu kosmicznego. Megakariocyty to duże komórki znajdujące się w szpiku kostnym, a płytki krwi to fragmenty tych komórek. Oba odgrywają ważną rolę w krzepnięciu krwi i odpowiedzi immunologicznej. Wyniki mogą poprawić zrozumienie zmian w stanach zapalnych, odpowiedziach immunologicznych i tworzeniu się skrzepów podczas lotów kosmicznych i na ziemi.
Fałszywe pająki i muchy są popularnymi dekoracjami na Halloween (i pożywką dla zabawnych żartów). W kilku badaniach na stacji kosmicznej wykorzystano prawdziwe.
Fruit Fly Lab-02 wykorzystało muszki owocowe, Drosophila melanogaster, do zbadania mechanizmów komórkowych i genetycznych, które wpływają na zdrowie serca podczas lotu kosmicznego. Muchy doświadczyły kilku efektów na czynność serca, w tym zmian we włóknach mięśniowych, które mogą być fundamentalną reakcją mięśni serca na mikrograwitację.
MVP Fly-01 zbadało, w jaki sposób lot kosmiczny wpływa na funkcje odpornościowe i wynikające z tego zmiany w układzie nerwowym tego samego rodzaju much, wraz z wartością sztucznej grawitacji jako środka zaradczego. Naukowcy odkryli, że sztuczna grawitacja zapewniła pewną ochronę przed fizycznymi zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym spowodowanymi lotem kosmicznym. W badaniu Spiders, Fruit Flies and Directional Plant Growth (CSI-05) porównano właściwości tkackie pająków z gatunku golden orb-web na stacji kosmicznej i na ziemi. W warunkach naturalnych pająki budują asymetryczne sieci z piastą w pobliżu górnej krawędzi, gdzie czekają na zdobycz. W warunkach mikrograwitacji większość pajęczyn, ale nie wszystkie, była dość symetryczna, chociaż pajęczyny zbudowane przy włączonym oświetleniu były bardziej asymetryczne, a pająki czekały odwrócone od świateł. Może to oznaczać, że przy braku grawitacji pająki orientują się w kierunku światła.
Każdy potrzebuje zdrowych kości i szkieletów, nie tylko w Halloween. Jednak loty kosmiczne i starzenie się na Ziemi mogą powodować utratę masy kostnej. Badania na stacji kosmicznej dotyczyły mechanizmów stojących za tą utratą, a także środków zaradczych, takich jak ćwiczenia i odżywianie.
Bisfosfoniany jako środek przeciwdziałający utracie masy kostnej zbadały, czy lek blokujący rozpad kości, w połączeniu z rutynowym programem ćwiczeń podczas lotu, chronił członków załogi przed utratą gęstości mineralnej kości podczas lotu kosmicznego. Badanie wykazało, że zmniejszyło to utratę, co z kolei zmniejszyło występowanie kamieni nerkowych u członków załogi.
Assessment of the Effect of Space Flight on Bone (TBone) zbadało, w jaki sposób lot kosmiczny wpływa na jakość kości przy użyciu techniki skanowania kości o wysokiej rozdzielczości. Naukowcy odkryli, że wytrzymałość i gęstość kości piszczelowej (kości podudzia) nie została w pełni przywrócona, co jest porównywalne z utratą kości związaną z wiekiem na Ziemi, trwającą dekadę lub dłużej. Praca podkreśliła również związek między długością misji a utratą kości i zasugerowała, że markery przed lotem mogą zidentyfikować członków załogi najbardziej zagrożonych.
W połączeniu krwi i kości, CSA's Marrow zbadało, czy mikrograwitacja ma negatywny wpływ na szpik kostny i wytwarzane przez niego komórki krwi. Zmniejszona produkcja czerwonych krwinek może prowadzić do stanu zwanego anemią kosmiczną. Odkrycia związane z ekspresją genów zaangażowanych w tworzenie czerwonych krwinek oraz tych związanych z tkanką tłuszczową szpiku kostnego, która magazynuje energię i odgrywa rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego, mogą przyczynić się do opracowania środków zaradczych. Wyniki szpiku sugerowały również, że niszczenie czerwonych krwinek (znane jako hemoliza) jest głównym skutkiem lotów kosmicznych i przyczynia się do anemii. Zła wiadomość dla wampirów.
Fluorescencja - fajny efekt na upiornej imprezie - jest również powszechnym narzędziem w badaniach naukowych, umożliwiającym naukowcom obserwowanie zmian fizycznych i genetycznych. Na stacji kosmicznej znajdują się specjalne mikroskopy do obserwacji świecących w ciemności próbek.
W przypadku Medaka Osteoclast 2, badania przeprowadzonego przez JAXA (Japan Aerospace Exploration Agency), naukowcy genetycznie zmodyfikowali półprzezroczyste ryby Medaka za pomocą białek fluorescencyjnych, aby pomóc im obserwować zmiany komórkowe i genetyczne, których ryby doświadczają podczas lotu kosmicznego. Jedna z analiz ujawniła spadek gęstości mineralnej kości w gardle i dostarczyła wglądu w mechanizmy stojące za tymi zmianami.
Biorock, badanie przeprowadzone przez ESA (Europejską Agencję Kosmiczną), zbadało, w jaki sposób mikrograwitacja wpływa na interakcję między skałami a drobnoustrojami i wykazało niewielki wpływ na wzrost drobnoustrojów. Wynik ten sugeruje, że systemy bioprodukcji i podtrzymywania życia wspierane przez mikroby mogą działać w warunkach zmniejszonej grawitacji, takich jak na Marsie, który byłby idealnym miejscem na epickie obchody Halloween.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
