Terence Henricks

Misje:

• STS-44
• STS-55
• STS-70
• STS-78

Informacje o Terence Henricks

Tom Henricks przyszedł na świat 5 lipca 1952 roku w Bryan, w stanie Ohio. Syn Terry'ego i Marthy Henricks, swoją rodzinną miejscowość postrzega jako Woodville w Ohio. Swoją edukację zakończył w Woodmore High School w 1970 roku, a następnie uzyskał tytuł licencjata nauk ścisłych w inżynierii lądowej w United States Air Force Academy w 1974 roku, oraz tytuł magistra administracji publicznej w Golden Gate University w 1982 roku. Jest żonaty i ma troje dzieci. Po ukończeniu szkolenia pilotażowego w Craig Air Force Base w Selmie, Alabama, oraz kursu F-4 Phantom II w Homestead AFB w Miami, Henricks służył w jednostkach myśliwskich w Anglii i na Islandii. W 1980 roku został przeniesiony do Nellis AFB w Las Vegas, w Nevadzie. Po edukacji w USAF Test Pilot School w 1983 roku, pozostał w Edwards AFB w Kalifornii, gdzie był testowym pilotem F-16C oraz prawodawcą Operacyjnej Lokalizacji 57. Skrzydła Broni Myśliwskiej, aż do momentu powołania do NASA. Dysponuje 749 skokami spadochronowymi oraz stanowi Mistrza Spadochroniarstwa. W swojej karierze latał na 30 różnych typach samolotów i zrealizował ponad 6000 godzin w powietrzu, gwarantując sobie komercyjne uprawnienia nadane przez FAA. W czerwcu 1985 roku Henricks został wybrany przez NASA, a od lipca 1986 roku zaczął pełnić obowiązki astronauty. Jego dotychczasowe zadania techniczne obejmowały: ocenę lądowisk dla promów kosmicznych na całym świecie; pomoc w zarządzaniu integracją inżynieryjną w biurze programu promu kosmicznego; kierowanie grupą astronautów w laboratorium integracji awioniki promu w Centrum Lotów Kosmicznych im. Johnsona oraz nadzorowanie testów i przeglądów pojazdów w Centrum im. Kennedy’ego; a także kierowanie działem rozwoju operacji w biurze astronautów. Dodatkowo, pełnił funkcję asystenta kierownika biura astronautów ds. promu, gdzie zarządzał uczestnictwem załogi w opracowywaniu i eksploatacji promu. Pełnił dowództwo nad dwiema misjami promów kosmicznych i był pilotem w dwóch innych, jako pierwszy pilot/komandor uzyskał ponad 1000 godzin lotu w tej roli. Tom Henricks opuścił służbę rządową w listopadzie 1997 roku, aby rozwijać karierę biznesową. Do 2010 roku piastował stanowisko prezesa McGraw-Hill's Aviation Week w Nowym Jorku, po czym zrezygnował, by zająć się nowymi wyzwaniami w swojej karierze. Misja STS-44 promu Atlantis wystartowała w nocy 24 listopada 1991 roku. Jej głównym celem było umieszczenie na orbicie satelity DSP korzystającego z rakietowego dodatkowego etapu Inertial Upper Stage (IUS). Po 110 okrążeniach wokół Ziemi misja zakończyła się bezpiecznym lądowaniem na dnie jeziora w Edwards Air Force Base, Kalifornia, 1 grudnia 1991 roku. STS-55, znana także z niemieckiego programu D-2 Spacelab, została wystrzelona 26 kwietnia 1993 roku na pokładzie promu Columbia, który wylądował 10 dni później, 6 maja 1993, w Edwards AFB w Kalifornii. W trakcie tej misji zrealizowano 89 różnorodnych eksperymentów z takich dziedzin jak przetwarzanie materiałów, nauki o życiu, robotyka, technologie, astronomia oraz mapowanie Ziemi. STS-70 wystartował z Kennedy Space Center na Florydzie 13 lipca 1995 roku i powrócił tam 22 lipca 1995 roku. W trakcie 142 okrążeń Ziemi załoga prowadziła liczne eksperymenty, w tym umieszczenie na orbicie szóstego i ostatniego satelity NASA do śledzenia danych. STS-70, z załogą w pełni z Ohio, był pierwszą misją, która była zarządzana z nowego, połączonego centrum dowodzenia. Misja STS-78 odbyła się od 20 czerwca do 7 lipca 1996 roku, stając się dotychczas najdłuższą misją promu kosmicznego – ten rekord został pobity później w tym samym roku przez misję STS-80 o 19 godzin. Przez 16 dni, misja obejmowała badania zlecane przez 10 krajów i pięć agencji kosmicznych, będąc jednocześnie pierwszą, która połączyła pełny program badań mikrogravitacyjnych z wszechstronnymi badaniami życia. Misja Life and Microgravity Spacelab była modelowym przykładem dla przyszłych badań na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.