Największa efektywność w warunkach mikrograwitacji

NASA

Na początku nowego roku wiele osób myśli o wprowadzeniu pozytywnych zmian w swoim życiu, takich jak poprawa sprawności fizycznej lub nauka określonej umiejętności. Astronauci na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej pracują przez cały rok, aby utrzymać wysoki poziom wydajności, jednocześnie dostosowując się do zmian w ich sprawności fizycznej, zdolnościach poznawczych, percepcji sensorycznej i innych funkcjach podczas lotu kosmicznego.

Badania na stacji kosmicznej sprawdzają, jak te cechy zmieniają się w kosmosie, w jaki sposób te zmiany wpływają na codzienną wydajność i środki zaradcze, aby utrzymać astronautów w szczytowej formie.

Bieżące badanie CSA (Canadian Space Agency), Space Health, ocenia wpływ lotu kosmicznego na dekondycję układu sercowo-naczyniowego. Badanie wykorzystuje Bio-Monitor, czujniki do noszenia, które zbierają dane, takie jak tętno, ciśnienie krwi, częstość oddechów, temperatura skóry i poziom aktywności fizycznej. Wyniki mogą pomóc w opracowaniu autonomicznego systemu do monitorowania zdrowia układu sercowo-naczyniowego podczas przyszłych misji kosmicznych. Podobna technologia mogłaby zostać wykorzystana do monitorowania zdrowia serca u ludzi na Ziemi.

Podczas lotów kosmicznych astronauci tracą masę mięśniową i sztywność, co jest wskaźnikiem siły. Astronauci ćwiczą codziennie, aby przeciwdziałać tym efektom, ale monitorowanie skuteczności ćwiczeń było ograniczone do okresu przed i po locie ze względu na brak technologii odpowiednich do stosowania w kosmosie. Badanie ESA (Europejskiej Agencji Kosmicznej) Myotones wykazało, że małe, nieinwazyjne urządzenie dokładnie mierzy sztywność mięśni i pokazuje, że obecne środki zaradcze wydają się być skuteczne dla większości grup mięśni. Dokładna ocena podczas lotu mogłaby pomóc naukowcom w ukierunkowaniu niektórych mięśni w celu optymalizacji skuteczności programów ćwiczeń podczas przyszłych misji. Urządzenie pomiarowe mogłoby również przynieść korzyści pacjentom w miejscach na Ziemi bez innych środków monitorowania.

Badania sugerują, że wpływ lotów kosmicznych na wydajność poznawczą prawdopodobnie wynika z wpływu czynników stresogennych, takich jak promieniowanie i zaburzenia snu. Dłuższe misje, które zwiększają ekspozycję na te zagrożenia, mogą zmienić sposób, w jaki wpływają one na poszczególne osoby.

W badaniu Manual Control wykorzystano baterię testów, aby zbadać, w jaki sposób lot kosmiczny wpływa na funkcje poznawcze, sensoryczne i motoryczne zaraz po wylądowaniu. W dniu powrotu z lotu kosmicznego astronauci wykazują znaczne upośledzenie w zakresie precyzyjnej kontroli motorycznej i zdolności do wielozadaniowości w symulowanych wyzwaniach związanych z lataniem i prowadzeniem pojazdu. Naukowcy przypisują to subtelnym zmianom fizjologicznym podczas lotu kosmicznego. Wydajność wróciła do normy, gdy osoby zostały wystawione na działanie zadania, co sugeruje, że symulowanie zadań przez członków załogi tuż przed rzeczywistymi zadaniami może być korzystne. Praca ta pomaga naukowcom zapewnić, że członkowie załogi mogą bezpiecznie wylądować i przeprowadzić wczesne operacje na Księżycu i Marsie.

Standard Measures zbiera zestaw pomiarów fizycznych i psychicznych związanych z ryzykiem lotów kosmicznych, w tym baterię testów poznawczych, od astronautów przed, w trakcie i po misjach. Korzystając z tych danych, naukowcy odkryli, że astronauci podczas 6-miesięcznych misji wykazywali ogólnie stabilną wydajność poznawczą z łagodnymi zmianami w niektórych obszarach, w tym szybkości przetwarzania, pamięci roboczej, uwagi i gotowości do podejmowania ryzyka. Odkrycie to dostarcza danych wyjściowych, które mogą pomóc w identyfikacji zmian poznawczych podczas przyszłych misji i wspierać rozwój odpowiednich środków zaradczych. Badanie to obejmuje największą próbę profesjonalnych astronautów opublikowaną do tej pory.

Kolejną funkcją, na którą może wpływać lot kosmiczny, jest percepcja sensoryczna, taka jak zdolność do interpretowania ruchu, orientacji i odległości. Używamy naszej wizualnej percepcji wysokości i szerokości obiektów wokół nas, na przykład do wykonywania zadań, takich jak sięganie po przedmiot i decydowanie, czy możemy zmieścić się przez otwór. Badanie VECTION przeprowadzone przez CSA wykazało, że mikrograwitacja nie miała bezpośredniego wpływu na zdolność postrzegania wysokości obiektu, co wskazuje, że astronauci mogą bezpiecznie wykonywać zadania, które polegają na tej ocenie wkrótce po przybyciu w kosmos. Naukowcy doszli do wniosku, że nie ma potrzeby stosowania środków zaradczych, ale zasugerowali, aby podróżujący w kosmosie byli świadomi późno pojawiających się i potencjalnie długotrwałych zmian w zdolności postrzegania wysokości obiektu.

Melissa Gaskill

Zespół ds. komunikacji Międzynarodowej Stacji Kosmicznej

Johnson Space Center

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

Opublikowano: 2025-01-17 16:58

Zobacz satelitę