Pierwsze zdjęcia z arktycznych satelitów pogodowych uchwyciły burzę Boris
W zaledwie miesiąc po wystrzeleniu, satelita pogodowy ESA Arctic Weather Satellite dostarczył już swoje pierwsze zdjęcia, w szczególności uchwycił burzę Boris, która sieje spustoszenie w całej Europie Środkowej.
Wyposażony w 19-kanałowy skanujący radiometr mikrofalowy, misją satelity jest penetracja atmosfery i dostarczanie szczegółowych profili temperatury i wilgotności we wszystkich warunkach pogodowych.
Wbrew swojej nazwie, Arctic Weather Satellite mierzy temperaturę i wilgotność na różnych wysokościach na całym świecie. Jednak jego dane dotyczące wilgotności są szczególnie cenne dla prognozowania pogody w Arktyce, ponieważ poziomy pary wodnej mogą się szybko zmieniać w tym regionie.
Ponieważ został wystrzelony zaledwie miesiąc temu, 16 sierpnia, Arctic Weather Satellite wciąż przechodzi rygorystyczne testy swoich systemów w ramach fazy rozruchu. Jednak 14 września inżynierowie dostosowali swój harmonogram testów, aby ocenić, jak dobrze satelita może mierzyć skutki burzy Boris.
Ich wysiłki z pewnością nie pozostały bez nagrody, co można zobaczyć na tej animacji.
Pomiary są przedstawione w kategoriach "temperatury jasności", przy czym niższe wartości (przedstawione na niebiesko) wskazują na wyższy poziom wilgotności. Animacja przedstawia te wartości w odstępach 1 km, w zakresie od 1 km do 7 km nad powierzchnią Ziemi. Ulewne deszcze spowodowane burzą Boris są szczególnie widoczne jako ciemnoniebieskie obszary nisko w atmosferze nad Węgrami, Słowacją i Polską.
Animacja ta wykorzystuje dane zarejestrowane w ciągu jednego dnia, ale z tysiącami ewakuowanych ludzi i ofiarami śmiertelnymi, wpływ tej potężnej burzy rozciąga się teraz od Polski na północy do Włoch na południu i Rumunii na wschodzie.
Satelita Arctic Weather Satellite, opracowany jako prototyp, pokazuje, w jaki sposób przyjęcie podejścia "New Space" - budowanie szybko i przy stosunkowo niskich kosztach - może być zastosowane do przyszłej konstelacji satelitów.
Konstelacja ta, nazwana EPS-Sterna, którą ESA zbudowałaby dla Eumetsat, zapewniłaby znacznie częstsze pokrycie Ziemi, oferując niemal ciągły strumień danych do krótkoterminowego prognozowania pogody. W przypadku niszczycielskich burz, takich jak Boris, korzyści są oczywiste.
Jednak korzyści płynące z konstelacji satelitów byłyby szczególnie cenne w Arktyce, regionie, w którym poziom wilgotności może się szybko zmieniać. Ponadto skutki zmian klimatycznych są bardziej odczuwalne w Arktyce niż w innych częściach świata. Co więcej, to, co dzieje się w Arktyce, nie pozostaje w Arktyce, więc zmiany te wpływają na cały system ziemski.
Druga animacja, która wykorzystuje dane uzyskane 5 września, zapewnia szerszy widok wilgotności, reprezentowanej jako temperatura jasności, i rejestruje kolejną burzę nad Arktyką, między Grenlandią a Svalbardem. Ta animacja pokazuje wilgotność tylko na wysokości 1 km, ale łączy dane z kilku przejść Arctic Weather Satellite nad regionem tego dnia.
Satelity pogodowe na orbicie geostacjonarnej, umieszczone 36 000 km nad równikiem, takie jak seria Meteosat, nie mają widoczności na wyższych szerokościach geograficznych, więc nie mogą być wykorzystywane do prognozowania pogody w Arktyce. Podczas gdy satelity MetOp zwracają dane nad biegunami, mogą potrzebować do 24 godzin, aby osiągnąć globalny zasięg - co ogranicza dane do krótkoterminowych prognoz pogody na całym świecie.
Jako demonstrator, Arctic Weather Satellite jest tylko pojedynczym satelitą na orbicie polarnej i obejmuje Arktykę w podobny sposób jak MetOp. Jednak potencjalna przyszła konstelacja znacznie zwiększyłaby liczbę codziennych obserwacji, znacznie zwiększając zasięg nie tylko nad Arktyką, ale także nad resztą globu.
Usprawniłoby to prognozowanie pogody, znacznie poprawiając bezpieczeństwo, zmniejszając straty gospodarcze i dostarczając krytycznych informacji do podejmowania decyzji w różnych sektorach, w tym w rolnictwie, transporcie i zarządzaniu klęskami żywiołowymi.
Trzecia animacja wykorzystuje dane z 27 sierpnia, kiedy radiometr Arctic Weather Satellite został włączony po raz pierwszy - i wyjątkowo uchwycił burzę nad Wybrzeżem Kości Słoniowej w Afryce Zachodniej. Dane te, które wykorzystują pomiary z różnych wysokości, zostały nałożone na obraz tej samej burzy z pierwszego geostacjonarnego satelity Meteosat Third Generation Imager.
Menedżer projektu Arctic Weather Satellite w ESA, Ville Kangas, powiedział: "Chociaż wciąż jesteśmy w trakcie uruchamiania satelity, te wstępne wyniki już przekroczyły nasze oczekiwania.
"Instrument musi jeszcze zostać ustabilizowany termicznie, a parametry kalibracji są nadal dopracowywane - jednak te zdjęcia wyraźnie pokazują wyjątkową zdolność Arctic Weather Satellite do pomiaru aktywności burzowej w różnych warstwach wysokości poprzez chmury i deszcz, czego nie można osiągnąć za pomocą innych satelitarnych optycznych lub podczerwonych instrumentów pogodowych."
Simonetta Cheli, Dyrektor Programów Obserwacji Ziemi ESA, dodała: "Te pierwsze wyniki są doskonałe i gratulujemy wszystkim zaangażowanym w rozwój satelity, który już teraz pokazuje, że podejście New Space polegające na budowie takiej misji z pewnością uzupełni nasze tradycyjnie budowane satelity pogodowe."
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
