OBJECT E

Informacje o OBJECT E

Jest to częściowa lista obiektów Układu Słonecznego według wielkości, ułożona w porządku malejącym według średniego promienia objętościowego i podzielona na kilka klas wielkości. Listy te mogą być również sortowane według masy obiektu, a dla największych obiektów także objętości, gęstości i grawitacji powierzchniowej, o ile wartości te są dostępne. Lista ta zawiera Słońce, planety, planety karłowate, wiele większych małych ciał Układu Słonecznego (w tym planetoidy), wszystkie nazwane naturalne satelity oraz szereg mniejszych obiektów o znaczeniu historycznym lub naukowym, takich jak komety i obiekty bliskie Ziemi.
Obiekty na tej liście są uporządkowane według średniego promienia, a nie masy; dlatego obiekty z dolnych partii tabeli mogą być bardziej masywne niż obiekty znajdujące się wyżej na liście, jeśli mają większą gęstość.
Odkryto wiele obiektów transneptunowych (TNO); w wielu przypadkach ich pozycje na tej liście są przybliżone, ponieważ często istnieje duża niepewność co do ich szacowanych średnic.
O obiektach Układu Słonecznego masywniejszych niż 1021 kilogramów (jeden yottagram [Yg]) wiadomo lub oczekuje się, że będą w przybliżeniu kuliste. Ciała astronomiczne rozluźniają się do zaokrąglonych kształtów (elipsoid), osiągając równowagę hydrostatyczną, gdy ich własna grawitacja jest wystarczająca do pokonania wytrzymałości strukturalnej ich materiału. Uważano, że odcięcie dla okrągłych obiektów jest gdzieś pomiędzy 100 km a 200 km w promieniu, jeśli mają dużą ilość lodu w swoim składzie; jednak późniejsze badania ujawniły, że lodowe satelity tak duże jak Iapetus (1,470 km średnicy) nie są w tym czasie w równowadze hydrostatycznej, a ocena z 2019 roku sugeruje, że wiele TNO w zakresie wielkości 400-1000 km może nawet nie być w pełni stałymi ciałami, a tym bardziej grawitacyjnie okrągłymi. Obiekty, które są elipsoidami ze względu na własną grawitację, są tutaj ogólnie określane jako okrągłe, niezależnie od tego, czy faktycznie są one obecnie w równowadze, podczas gdy obiekty, które wyraźnie nie są elipsoidalne, są określane jako nieregularne.
Ciała sferoidalne mają zazwyczaj pewne spłaszczenie biegunowe spowodowane siłą odśrodkową wynikającą z ich obrotu, a czasem mogą mieć nawet całkiem różne średnice równikowe (elipsoidy skalene, takie jak Haumea). W przeciwieństwie do ciał takich jak Haumea, ciała nieregularne mają znacznie nieelipsoidalny profil, często z ostrymi krawędziami.
Mogą wystąpić trudności z określeniem średnicy (w granicach czynnika około 2) dla typowych obiektów poza Saturnem. (Patrz 2060 Chiron jako przykład.) Dla TNO istnieje pewna pewność co do średnic, ale dla niebinarnych TNO nie ma prawdziwej pewności co do mas/gęstości. Często zakłada się, że wiele TNO ma gęstość Plutona równą 2.0 g/cm3, ale równie prawdopodobne jest, że mają one gęstość zbliżoną do komet, czyli zaledwie 0.5 g/cm3. Na przykład, jeśli TNO jest błędnie zakładana jako mająca masę 3,59×1020 kg na podstawie promienia 350 km i gęstości 2 g/cm3, ale później okazuje się, że ma promień tylko 175 km i gęstość 0,5 g/cm3, jej prawdziwa masa wynosiłaby tylko 1,12×1019 kg.
Rozmiary i masy wielu księżyców Jowisza i Saturna są dość dobrze znane dzięki licznym obserwacjom i oddziaływaniom orbiterów Galileo i Cassini; jednak wiele księżyców o promieniu mniejszym niż ~100 km, takich jak Himalia Jowisza, ma znacznie mniej pewne masy. Dalej od Saturna rozmiary i masy obiektów są mniej jasne. Wokół Urana i Neptuna nie było jeszcze orbitera do długoterminowych badań ich księżyców. Dla małych zewnętrznych nieregularnych księżyców Urana, takich jak Sycorax, które nie zostały odkryte podczas przelotu Voyagera 2, nawet różne strony internetowe NASA, takie jak National Space Science Data Center i JPL Solar System Dynamics, podają nieco sprzeczne szacunki rozmiarów i albedo, w zależności od tego, na którą pracę badawczą się powołujemy.
Istnieją niepewności w danych dotyczących masy i promienia oraz nieregularności w kształcie i gęstości, przy czym dokładność często zależy od tego, jak blisko Ziemi znajduje się obiekt lub czy został odwiedzony przez sondę.

Średnia inklinacja OBJECT E