Imię i nazwisko | Claude Nicollier |
Data urodzenia | 02.09.1944 |
Narodowość | CHE |
Agencja Kosmiczna | European Space Agency (ESA) |
Status | Na emeryturze |
Typ astronauty | Rządowa agencja |
X | https://twitter.com/Astroclaude |
Wikipedia | https://en.wikipedia.org/wiki/Claude_Nicollier |
Claude Nicollier to astronauta ESA, który przez niemal 30 lat z dumą godnie reprezentował Szwajcarię. W 1970 roku uzyskał stopień licencjata nauk ścisłych w dziedzinie fizyki na Uniwersytecie w Lozannie, zaś pięć lat później tytuł magistra nauk ścisłych w astrofizyce na Uniwersytecie Genewskim. Dodatkowo, w 1966 roku zdał egzamin na pilota szwajcarskich sił powietrznych, a w 1974 roku zdobył licencję pilota linii lotniczych, latając DC-9 dla Swissair aż do 1976 roku. W 1988 roku przeszedł również szkolenie na pilota doświadczalnego w Empire Test Pilots’ School w Boscombe Down w Wielkiej Brytanii. Może się także poszczycić honorowymi doktoratami przyznanymi przez École Polytechnique Fédérale de Lausanne oraz Uniwersytety w Genewie i Bazylei. W 1978 roku Claude stał się częścią pierwszej grupy astronautów ESA, a dwa lata później, w 1980 roku, dołączył do Grupy 9 astronautów NASA, aby odbywać szkolenie związane z promami kosmicznymi. W Houston jego obowiązki obejmowały weryfikację oprogramowania lotniczego promów kosmicznych w Laboratorium Integracji Awioniki, rozwijanie technik pozyskiwania satelitów tethered oraz wsparcie w dziedzinie robotyki dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. W trakcie swojej misji w Houston, pozostawał także aktywnym pilotem w szwajcarskich siłach powietrznych, pełniąc funkcję kapitana i latając wszystkimi swoimi samolotami, aż do 2004 roku. Jako członek załogi wziął udział w czterech misjach promów kosmicznych: STS-46 w 1992 roku (wypuszczenie Eureki i pierwszy test systemu tethered), STS-61 w 1993 roku (pierwsza misja serwisowa teleskopu Hubble'a), STS-75 w 1996 roku (drugi lot systemu tethered i badania mikrogravitacyjne) oraz STS-103 w 1999 roku (trzecia misja serwisowa Hubble'a), w trakcie których spędził łącznie ponad 1000 godzin w przestrzeni kosmicznej. Po przejściu na emeryturę w 2007 roku, Claude został profesorem w École Polytechnique Fédérale de Lausanne, gdzie nowocześnie prowadzi wykłady na temat projektowania i operacji misji kosmicznych oraz aktywnie wspiera studentów w projektach związanych z kosmosem. Dodatkowo, uczestniczy w projekcie Solar Impulse, jako kierownik testów lotów i przewodniczący w Radzie Bezpieczeństwa, który ma na celu przeprowadzenie podróży wokół świata wyłącznie przy pomocy energii słonecznej.