Steven MacLean

Misje:

• STS-52
• STS-115

Informacje o Steven MacLean

Dr MacLean rozpoczął swoją karierę zawodową w administracji sportowej i public relations na Uniwersytecie York w latach 1974-1976, a później był członkiem Kanadyjskiej Narodowej Drużyny Gimnastycznej w latach 1976-1977. Uczył w niepełnym wymiarze na Uniwersytecie York od 1980 do 1983 roku, a następnie został wizytującym naukowcem na Uniwersytecie Stanforda, gdzie pracował pod okiem znanego fizyka laserowego i laureata Nagrody Nobla, A.L. Schawlowa. Sam będąc fizykiem laserowym, Dr MacLean prowadził badania z zakresu elektrooptyki, fluorescencji laserowej cząstek i kryształów oraz spektroskopii wielofotonowej. W grudniu 1983 roku został jednym z pierwszych sześciu kanadyjskich astronautów, a trening astronautyczny rozpoczął w lutym 1984 roku. W latach 1987-1993 kierował Programem Rozwoju Systemu Wizji Kosmicznej (ASVS), systemu kamer komputerowych, który umożliwiał lepszą kontrolę zarówno Canadarm, jak i Canadarm2, oraz Laserowego Systemu Kamery (LCS). Oba systemy są nadal używane na promach kosmicznych i ISS. Od 1988 do 1991 roku pełnił także funkcję Doradcy Astronauty w Programie Strategicznych Technologii w Automatyce i Robotyce (STEAR). Od 22 października do 1 listopada 1992 roku Dr MacLean poleciał na pokładzie promu kosmicznego Columbia jako specjalista ładunku podczas misji STS-52, gdzie przeprowadził siedem eksperymentów znanych jako CANEX-2, w tym ewaluację Systemu Wizji Kosmicznej. W latach 1993-1994 pełnił funkcję Głównego Doradcy Naukowego dla ISS, gdzie opracował plan optymalizacji zarządzania naukowego stacją. Następnie przez dwa lata był Dyrektorem Generalnym Kanadyjskiego Programu Astronautów, odpowiadając za sześć dużych projektów realizowanych podczas misji promów oraz negocjując dziewięć z trzynastu kanadyjskich lotów promowych z NASA. W sierpniu 1996 roku rozpoczął trening specjalisty misji w Centrum Kosmicznym Johnsona w Houston, Texas. Po pomyślnym ukończeniu podstawowego szkolenia w 1998 roku kontynuował zaawansowane szkolenie, pełniąc jednocześnie techniczne obowiązki w Biurze Astronautów NASA, w dziale Robotyki. Później Dr MacLean pełnił rolę CAPCOM (komunikator kapsuły) zarówno w programie ISS, jak i programie promów kosmicznych. Po katastrofie promu kosmicznego Columbia w 2003 roku, Dr MacLean objął stanowisko Oficera Asysty Ofiarom i Osób Związanych z Ilanem Ramonem, co wykonuje do dziś. Aktywnie uczestniczył także w działaniach NASA mających na celu zwiększenie bezpieczeństwa załogi oraz zabezpieczania statków kosmicznych, aż do powrotu do lotów w 2005 roku. W tym czasie był głównym specjalistą technicznym dla kanadyjskiego systemu sensorów Orbiter Boom oraz członkiem zespołu NASA, odpowiedzialnym za zapewnienie integralności systemu ochrony termicznej pojazdu przed ponownym wejściem w atmosferę. Po raz drugi w przestrzeni kosmicznej Dr MacLean poleciał podczas misji STS-115, pełniąc rolę specjalisty misji na pokładzie promu Atlantis, gdzie działał jako inżynier lotu i lider ds. robotyki przy pierwszym locie montażowym ISS po katastrofie Columbia. Został pierwszym Kanadyjczykiem, który obsługiwał Canadarm2 w kosmosie, gdy załoga montowała kratownice i rozwijała panele słoneczne na ISS. W ramach tej misji Dr MacLean stał się także drugim Kanadyjczykiem, który odbył spacer w przestrzeni kosmicznej. Pasjonat promocji umiejętności naukowych i edukacji dzieci, Dr Steve MacLean jest absolwentem Wydziału Nauk Ścisłych oraz posiada doktorat z fizyki, które uzyskał na Uniwersytecie York w Toronto. Jest autorem ponad 25 publikacji naukowych i technicznych oraz zdobywcą licznych międzynarodowych wyróżnień, w tym Kanadyjskiego Krzyża Służby Zasłużonej. Dr MacLean jest żonaty i ma troje dzieci. Zrezygnował z pełnienia funkcji prezesa CSA 5 czerwca 2013 roku, aby rozpocząć karierę w sektorze prywatnym.