Badanie huraganu Beryl z kosmosu
Astronauta NASA Matthew Dominick uchwycił ten obraz huraganu Beryl na Karaibach 1 lipca 2024 r., będąc na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, i opublikował go na X. Huragan kategorii 4 miał wiatr o prędkości około 130 mil na godzinę (215 km/h).
Huragany - cyklony tropikalne, które tworzą się nad Oceanem Atlantyckim lub wschodnim Pacyfikiem - wykorzystują ciepłe, wilgotne powietrze jako paliwo. Ciepłe, wilgotne powietrze nad oceanem unosi się w górę z okolic powierzchni, powodując powstanie obszaru o niższym ciśnieniu powietrza poniżej. Powietrze z otaczających obszarów o wyższym ciśnieniu wciska się w obszar niskiego ciśnienia. Wtedy to "nowe" powietrze staje się ciepłe i wilgotne i również się unosi. Gdy ciepłe powietrze nadal się unosi, otaczające je powietrze wiruje, aby zająć jego miejsce. Gdy ogrzane, wilgotne powietrze unosi się i ochładza, woda zawarta w powietrzu tworzy chmury. Cały system chmur i wiatru obraca się i rośnie, zasilany ciepłem oceanu i wodą parującą z powierzchni.
NASA bada huragany z kosmosu poprzez zdjęcia takie jak to, a także obserwacje z satelitów. Ten punkt widzenia pomaga naukowcom zrozumieć, w jaki sposób zmiany klimatu wpływają na huragany i dowiedzieć się, jak społeczności mogą lepiej przygotować się na cyklony tropikalne w cieplejszym świecie. Dowiedz się więcej o tym, jak osoby reagujące na huragany korzystają z zasobów i danych NASA.
Źródło zdjęcia: NASA/Matthew Dominick
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
