Dobre samopoczucie psychiczne w kosmosie
Życie na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej znacznie różni się od życia na ziemi. Członkowie załogi doświadczają wielu wschodów i zachodów słońca każdego dnia, spędzają czas w ograniczonej przestrzeni, mają napięty harmonogram i mają do czynienia z mikrograwitacją.
Te i inne warunki podczas lotu kosmicznego mogą negatywnie wpływać na wydajność i samopoczucie członków załogi. Wiele badań prowadzonych na stacji kosmicznej ma na celu scharakteryzowanie i zrozumienie tych skutków, a inne wypróbowują nowe technologie i praktyki, aby im przeciwdziałać.
Obecne badanie ESA (Europejskiej Agencji Kosmicznej), Circadian Light, testuje nowy system oświetlenia, który ma pomóc astronautom w utrzymaniu bardziej normalnego rytmu dobowego lub okołodobowego. Panel LED automatycznie i stopniowo zmienia spektrum światła i zmienia się z dnia na dzień, aby lepiej naśladować naturalne warunki na Ziemi. Badanie ma na celu zbadanie wpływu tego systemu na regulację rytmu okołodobowego, sen, stres i ogólne samopoczucie członków załogi. Odkrycia mogą również ujawnić sposoby poprawy oświetlenia dla pracowników zmianowych oraz osób pracujących w ekstremalnych lub odległych środowiskach.
Wcześniejsze badanie ESA, Circadian Rhythms, zbadało, jak zmieniają się rytmy dobowe podczas długotrwałych lotów kosmicznych i ich nie-24-godzinnych cykli światła i ciemności. To zrozumienie może pomóc w podjęciu środków zaradczych w celu poprawy wydajności i zdrowia podczas przyszłych misji.
Uznanym sposobem określania rytmów okołodobowych jest ciągłe rejestrowanie temperatury ciała, ale metody do tego mogą być inwazyjne i niewygodne. Na potrzeby tego badania naukowcy opracowali nieinwazyjną technologię czujników skóry do pomiaru temperatury rdzenia ciała przez dłuższy czas.
Misje na Księżyc lub Marsa doświadczą opóźnień w komunikacji z Ziemią - nawet do 30 minut w każdą stronę z Marsa. W badaniu Comm Delay Assessment sprawdzono, jak takie opóźnienia mogą wpłynąć na członków załogi zajmujących się opieką medyczną i innymi nagłymi przypadkami, aby pomóc psychologom opracować sposoby radzenia sobie ze stresem związanym z wykonywaniem tych krytycznych zadań bez natychmiastowej porady z Ziemi. Wyniki pokazały, że stacja kosmiczna może stanowić platformę do testowania środków zaradczych w zakresie opóźnień w komunikacji. Badania potwierdziły również, że opóźnienia w komunikacji zwiększają indywidualny stres i frustrację oraz zmniejszają wydajność zadań i pracy zespołowej, a także zasugerowały, że ulepszone szkolenia, praca zespołowa i technologia mogą złagodzić lub zapobiec tym problemom.
NeuroMapping badał zmiany w strukturze i funkcji mózgu, kontroli motorycznej i zdolności wielozadaniowych podczas lotów kosmicznych i mierzył, ile czasu zajęło członkom załogi odzyskanie sił po misji. Wyniki opublikowane w ramach tej pracy obejmują badanie, które nie wykazało wpływu lotu kosmicznego na przestrzenną pamięć roboczą, ale zidentyfikowało znaczące zmiany w połączeniach mózgowych. W innym artykule odnotowano znaczny wzrost objętości mózgu, który zwiększał się wraz z czasem trwania misji i dłuższymi przerwami między misjami. Naukowcy sugerują, że przerwy między misjami krótsze niż 3 lata mogą nie być wystarczające do pełnego wyzdrowienia.
W badaniu Journals członkowie załogi pisali codzienne wpisy, które naukowcy analizowali w celu zidentyfikowania kwestii związanych z dobrym samopoczuciem. Badanie dostarczyło pierwszych danych ilościowych pozwalających uszeregować kwestie behawioralne związane z długim pobytem w przestrzeni kosmicznej. Większość wpisów w dzienniku dotyczyła dziesięciu kategorii: pracy, komunikacji zewnętrznej, przystosowania, interakcji w grupie, rekreacji/wypoczynku, sprzętu, wydarzeń, organizacji/zarządzania, snu i jedzenia. Raport dostarczył wglądu w to, jak te czynniki wpływają na ludzką wydajność i zawierał zalecenia, które pomogą załogom przygotować się do lotu kosmicznego oraz poprawić życie i pracę w kosmosie.
Członkowie załogi na stacji kosmicznej robią zdjęcia swojej rodzinnej planety w ramach Crew Earth Observations (CEO). Obrazy te rejestrują, w jaki sposób ludzie i wydarzenia naturalne zmieniają Ziemię w czasie i wspierają wiele badań na ziemi, w tym badania rozwoju miast, systemów naturalnych, takich jak rafy koralowe i góry lodowe, użytkowania gruntów i wydarzeń oceanicznych. Z czasem naukowcy zdali sobie sprawę, że robienie tych zdjęć poprawia również samopoczucie psychiczne członków załogi. Wielu z nich spędza większość swojego wolnego czasu fotografując z kopuły stacji.
ESA's VR Mental Care testuje wykorzystanie technologii wirtualnej rzeczywistości (VR) w celu zapewnienia astronautom relaksu psychicznego i lepszego ogólnego zdrowia psychicznego podczas ich misji. Uczestniczący członkowie załogi używają zestawu słuchawkowego do oglądania 360-stopniowych, wysokiej jakości scenariuszy wideo i dźwiękowych oraz wypełniają kwestionariusze dotyczące tego doświadczenia. Oprócz pomocy astronautom, narzędzie to może być wykorzystywane do radzenia sobie z kwestiami psychologicznymi, takimi jak stres, lęk i zespół stresu pourazowego na Ziemi.
Melissa Gaskill
International Space Station Research Communications Team
NASA's Johnson Space Center
Przeszukaj tę bazę danych eksperymentów naukowych, aby dowiedzieć się więcej o tych wymienionych w tym artykule.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
