Góra lodowa A-83 uwalnia się
Góra lodowa o wielkości mniej więcej wyspy Wight oderwała się od szelfu lodowego Brunt na Antarktydzie 20 maja.
Wydarzenie to wynika z przedłużającego się osłabienia lodu w McDonald Ice Rumples i stopniowego rozszerzania się na wschód tak zwanego "Halloween Crack" w szelfie lodowym.
Oddzielenie się góry lodowej A-83 oznacza trzecie znaczące wycielenie się góry lodowej z tego regionu w ciągu ostatnich czterech lat. W 2021 roku szelf lodowy Brunt wytworzył górę lodową o nazwie A-74, a następnie jeszcze większą górę o nazwie A-81 w 2023 roku.
Zdjęcie radarowe po lewej stronie, wykonane przez misję Copernicus Sentinel-1, pokazuje trójkątną górę lodową o powierzchni 380 km2 w dniu 22 maja 2024 roku. Obraz termiczny po prawej stronie przedstawia dane dotyczące temperatury jasności z amerykańskiej misji Landsat 8.
Dane termiczne pomagają w określeniu grubości lodu. Im cieńszy lód, tym cieplejszy pojawia się na obrazie, zbliżając się temperaturą do otwartej wody. I odwrotnie, gruby, kontynentalny lód rejestruje się jako bardzo zimny. Różnice temperatur między wodą a lodem pomagają również w określeniu, gdzie dokładnie znajduje się linia cielenia.
Góra lodowa została oficjalnie zidentyfikowana jako A-83 przez US National Ice Center. Antarktyczne góry lodowe są nazywane od kwadrantu Antarktydy, w którym zostały pierwotnie zaobserwowane, następnie kolejnym numerem, a następnie, jeśli góra lodowa pęknie, kolejną literą.
Brunt znajduje się we wschodniej części Morza Weddella, więc jego góry otrzymują oznaczenie "A", a 83 jest kolejnym numerem w sekwencji gór lodowych cielących się w tym sektorze.
Cielenie nie stanowi zagrożenia dla obecnie bezzałogowej stacji badawczej British Antarctic Survey's Halley VI, która została przeniesiona w 2017 roku w bardziej bezpieczne miejsce po tym, jak zewnętrzny szelf lodowy został uznany za niestabilny.
Rutynowe monitorowanie przez satelity oferuje bezprecedensowe widoki wydarzeń zachodzących w odległych regionach, takich jak Antarktyda, oraz tego, w jaki sposób szelfy lodowe zachowują swoją integralność strukturalną w odpowiedzi na zmiany dynamiki lodu, temperatury powietrza i oceanu.
Misja Copernicus Sentinel-1 przenosi radar, który może zwracać obrazy niezależnie od dnia i nocy, co pozwala nam na całoroczne oglądanie, co jest szczególnie ważne w długich, ciemnych, australijskich miesiącach zimowych.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
