Widok z Kosmosu: Wspaniała Rafa Koralowa w Australii

ESA

Zdjęcie z satelity Copernicus Sentinel-2 ukazuje fragment jednego z naturalnych skarbów naszej planety - Wielką Rafę Koralową znajdującą się w Morzu Koralowym u wschodnich wybrzeży Queensland w Australii.

Aby zobaczyć szczegóły obrazu w wysokiej rozdzielczości, przybliż go lub kliknij na okręgi, aby zdobyć dodatkowe informacje.

Ta niezwykle rozległa rafa ma aż 2300 kilometrów długości i pokrywa powierzchnię przekraczającą 344 000 km2, co jest porównywalne z terytorium Włoch. Jest to największy organizm żywy na Ziemi i jedyna żywa struktura, która jest widoczna z kosmosu gołym okiem.

Mimo swojej nazwy, Wielka Rafa Koralowa to nie pojedyncza rafa, lecz złożony system około 3000 raf oraz 900 koralowych wysp, rozdzielonych wąskimi cieśninami. Ten bogaty ekosystem jest porównywalny do tropikalnych lasów deszczowych, a rafa jest domem dla ponad 1500 gatunków ryb tropikalnych, 400 rodzajów koralowców, licznych gatunków ptaków oraz setek innych morskich stworzeń, w tym rekinów i żółwi.

Z uwagi na swoje znaczenie, rafa została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1981 roku.

Obraz ukazuje południową część rafy w pobliżu wybrzeża Shire of Livingstone w Centralnym Queensland. Możemy zauważyć ląd oraz wyspy w lewym dolnym rogu, a brązowy odcień w wodzie wskazuje na obecność osadów.

W centralnym obszarze obrazu widoczne są grupy małych wysp koralowych, a niebieskie odcienie korali pięknie kontrastują z ciemną wodą Morza Koralowego.

Na górze obrazu znajdziemy partie rafy zakryte przez chmury, które przyjmują zaskakująco równą linię, tworząc wyraźny cień nad wymienionymi wyspami.

Rafy koralowe na całym świecie są narażone na negatywne skutki zmian klimatycznych, zanieczyszczeń, zakwaszenia oceanów oraz nadmiernego rybołówstwa. Dodatkowo, coraz częściej występuje wypalanie koralowców, które ma miejsce, gdy symbiotyczne algi umierają, co prowadzi do bielenia korali. Zjawisko to jest związane ze wzrostem temperatury wód, niską zasolnością oraz intensywnym nasłonecznieniem.

Choć te rafy są niezwykle istotne dla ekosystemu, ich mapowanie z jednostek badawczych czy samolotów jest skomplikowane, ze względu na ich oddalone i płytkie lokalizacje. Z perspektywy przestrzennej satelity obserwujące Ziemię, takie jak Copernicus Sentinel-2, stanowią doskonałe narzędzie do monitorowania stanu zdrowia raf na całym świecie.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

ESA

Opublikowano: 2025-04-11 13:40