NASA Armstrong buduje model skrzydła, aby pomóc w rozwoju unikalnego projektu
German Escobar pracuje nad strukturą skrzydła modelu samolotu, która ma dwa długie boki i pręty pomiędzy nimi, co przypomina mini drabinę. Szlifuje szorstkie krawędzie, używa czterech imadeł, aby je zabezpieczyć i używa frezarki, którą zaprogramował do wykonywania precyzyjnych otworów.
Escobar jest jednym z techników Experimental Fabrication Shop w NASA Armstrong Flight Research Center w Edwards w Kalifornii. Zespół wykonał 29 różnych typów części, w sumie ponad 50, aby zmontować unikalny model skrzydła o długości 10 stóp, który pomoże skalibrować oprzyrządowanie światłowodowe i dostarczy danych do przyszłego modelu skrzydła, aby pokazać, w jaki sposób projekt poprawia wydajność paliwową.
Eksperymentalny model skrzydła ma wiele cech transonicznego skrzydła kratownicowego X-66. Skrzydło X-66 jest usztywnione na samolocie za pomocą ukośnych rozpórek, które również zwiększają siłę nośną i mogą skutkować znaczną poprawą aerodynamiki.
Liczne możliwości NASA Armstrong umożliwiły od początku do końca zaprojektowanie, wyprodukowanie i wkrótce przetestowanie 10-metrowego modelu skrzydła. Laboratorium Obciążeń Lotniczych dostarczyło specyfikacje dla modelu, w tym niektóre z własnych obliczeń z 6-metrowego wydajnego skrzydła testowego zbudowanego w centrum 21 grudnia 2022 roku. Ponadto NASA Armstrong i NASA Langley Research Center w Hampton w Wirginii pracują nad propozycją 15-stopowego skrzydła o nazwie Structural Wing Experiment Evaluating Truss-Bracing. Skrzydło to obejmowałoby testy wibracji naziemnych, które dałyby wyraźniejszy obraz tego, jak zareaguje ono na różne rodzaje wibracji podczas lotu.
Andrew Holguin, inżynier projektant, stworzył trójwymiarowe reprezentacje części i sposobu ich montażu. Holguin podzielił pracę nad modelem skrzydła na podzespoły, aby ułatwić skupienie się na jednym zestawie zadań. Po pełnym zatwierdzeniu projektu i napisaniu zleceń, Escobar rozpoczął swoją pracę.
Możliwość pracy nad elementami jednocześnie jest zaletą. Jose Vasquez, technik inżynierii, użył oprogramowania, aby poinstruować pięcioosiową frezarkę, jak ciąć, obracać i przekształcać blok stali w adapter. Gdy część została ukończona, Vasquez usunął ją z maszyny, wyczyścił i użył pary suwmiarek oraz precyzyjnego narzędzia pomiarowego zwanego mikrometrem, aby sprawdzić, czy adapter spełnia precyzyjne potrzeby modelu skrzydła. Jeśli nie istnieje narzędzie kalibracyjne do sprawdzenia specjalistycznego komponentu, technicy mogą je wykonać.
W innym miejscu laboratorium, technik blacharz Matt Sanchez użył prasy krawędziowej do wykonania zagięć w arkuszu aluminium, aby utworzyć prostokąt zwany żebrem skrzydła. W kolejnym kroku dodał okucia do żebra, a następnie zainstalował je w modelu skrzydła.
Ponieważ montaż był prawie ukończony, potrzebna była zewnętrzna osłona skrzydła. Sanchez przygotował rysunki, umieścił arkusz aluminium na stole do cięcia strumieniem wody i uruchomił go. Pod wodą piła poruszała się szybko, aby przeciąć pokrycie rozpórki w dół, wokół i w górę po drugiej stronie, zatrzymując się po całkowitym cięciu. Sanchez zdjął element ze stołu i wysuszył go.
Aby zakończyć tę część pracy, przeprowadził udaną kontrolę wszystkich komponentów, zwaną kontrolą dopasowania. Po ukończeniu modelu skrzydła, personel Flight Loads Laboratory kontynuuje prace projektowe i przygotowania do budowy oprzyrządowania do testów skrzydła. Oprzyrządowanie dołączy do eksperymentalnego modelu skrzydła, oprzyrządowania testowego i umożliwi testy, które mogą przyczynić się do kolejnej innowacji w lotnictwie.
Oto galeria budowy części i skrzydła.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
