NASA wykorzystuje mały silnik do usprawnienia zrównoważonych badań nad odrzutowcami
Wewnątrz zaawansowanego technologicznie laboratorium NASA w Cleveland znajduje się coś, co na pierwszy rzut oka można przeoczyć: niewielki, w pełni sprawny silnik odrzutowy do testowania nowych technologii, które mogą uczynić lotnictwo bardziej zrównoważonym.
Mniejszy rozmiar silnika i skromnie wyposażone stanowisko testowe oznacza, że naukowcy i inżynierowie mogą wypróbować nowo zaprojektowane komponenty silnika mniejszym kosztem w porównaniu do korzystania z droższego, pełnowymiarowego stanowiska testowego silnika odrzutowego.
Nazwany DGEN380 Aero-Propulsion Research Turbofan lub DART, silnik jest wystarczająco mały, aby zmieścić się na stole kuchennym, mierząc zaledwie 4,3 stopy (1,3 metra) długości. To około połowa długości silników stosowanych w samolotach jednokadłubowych.
DART - nie mylić z misją NASA polegającą na przekierowaniu asteroidy o tej samej nazwie - umożliwia agencji przyspieszenie badań nad zrównoważoną technologią lotniczą ze względu na jej dostępność.
Ukryty klejnot znajdujący się w Laboratorium Napędu Aeroakustycznego w Glenn Research Center NASA w Cleveland, silnik DART został wyprodukowany przez francuską firmę Price Induction (obecnie Akira) i został przejęty przez NASA w 2017 roku.
"Niewielki rozmiar DART czyni go atrakcyjnym" - powiedział Dan Sutliff, który koordynuje badania nad silnikiem w NASA Glenn. "To świetny sposób na zbadanie nowej technologii, która nie osiągnęła jeszcze poziomu operacji na pełną skalę".
W przeszłości kilka kluczowych działań NASA badających silniki odrzutowe wykorzystywało DART.
Na przykład pomógł on naukowcom dowiedzieć się więcej na temat stosowania materiałów, które mogą pomóc zmniejszyć hałas silnika. Technologie te mogłyby zostać zastosowane w samolotach nowej generacji, aby uczynić je cichszymi.
Teraz naukowcy z NASA planują wykorzystać silnik DART do zbadania pomysłów, które mogłyby pomóc w opracowaniu nowych ultra-wydajnych samolotów pasażerskich do użytku w latach 2030. i później. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, technologia może przejść do bardziej wyczerpujących testów obejmujących większe obiekty, takie jak tunele aerodynamiczne NASA.
"DART jest krytycznym pomostem między projektem a testem w tunelu aerodynamicznym" - powiedział Sutliff. "Technologie, które sprawdzają się tutaj, mają większą szansę na pomyślne włączenie do przyszłych silników lotniczych. Stanowisko testowe pomaga NASA oszczędzać zasoby i przyczyniać się do ochrony naszego środowiska".
Wśród jego cech, DART ma wysoki współczynnik obejścia, który jest miarą tego, ile powietrza przechodzi przez turbowentylator i wokół głównego rdzenia silnika, a nie wchodzi do niego. Wysoki współczynnik obejścia oznacza, że DART jest bardziej charakterystyczny dla większych silników o wysokim współczynniku obejścia w samolotach komercyjnych.
Konstrukcja ta jest bardziej paliwooszczędna niż inne silniki odrzutowe i sprawia, że DART jest idealny do testowania nowych metod napędu wraz z wysiłkami NASA na rzecz opracowania małego rdzenia, paliwooszczędnego silnika odrzutowego dla komercyjnych samolotów pasażerskich w latach 2030-tych.
Silnik DART może również testować wiele innych aspektów silnika odrzutowego, w tym hałas silnika, sterowanie operacyjne, powłoki stosowane do ochrony części silnika, czujniki i inne oprzyrządowanie oraz wiele innych.
Więcej informacji można znaleźć na stronie NASA Aero-Acoustic Propulsion Laboratory.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
